De klank - Le son - The Sound

De kern is aandacht, adem, gewaar zijn (niet het geluid), adem transformeren in klank. De stukjes die ik speel maken deel uit van de traditie van suizen (blowing zen). Het verschil met zazen (zittend mediteren, in stilte) is dat hier de uitademing omgezet wordt in geluid. Dit zorgt ervoor dat de aandacht (awareness) beter vastgehouden kan worden. Het gaat om spelen met volledige aandacht op het geluid in het hier en nu bevrijd van alle beperkende ideeën en concepten over klank, muziek, harmonie en het leven. Het gaat niet om technische hoogstandjes, melodie, ritme, ... deze dingen komen vanzelf als de aandacht juist is en zijn zeker niet het doel maar eerder een bijproduct. Daarom werken de traditionele stukken vaak met een afwisseling van zuivere en onzuivere (ruis, wind) klanken om je aandacht vast te houden en je gehechtheid aan beperkende concepten en ideeën op te geven. Aanvaarding van het geluid zoals het is. Zonder oordeel. Niets om te verbeteren. Niets om te worden. Stilte wordt geluid en keert terug naar een diepere stilte. Elke ademhaling is als een beeldhouwwerk in wording. Als alles samenvalt dan kan je echt een gebied betreden waar er enkel vrede en vreugde is, geen tegenstellingen meer, waar alles zijn perfecte plaats heeft.  

L'essence est l'attention, la conscience (awareness) et non pas le son. Transformer la respiration en son. Les compositions que je joue font partie de la tradition de suizen (souffler zen). La différence avec zazen (méditation assise en silence) est que l'expiration devient son et cela facilite le maintien de l' attention. C'est souffler avec une attention complète sur le son, dans le moment, libéré de toutes les idées et de tous les concepts limitatifs concernant les sons, la musique, l'harmonie,...et même la vie. Souffler zen n'a rien à voir avec une prouesse technique,  une mélodie, un rythme ... Ces aspects apparaissent d' eux-mêmes quand l'attention est juste, ce sont des plus si on veut, mais en aucun cas des objectifs. C'est la raison pour laquelle les pièces traditionnelles alternent une sonorité « pure » avec une sonorité impure (bruit, vent, frémissement) pour garder l'attention et se détacher de toute idée et de tout concept. Accepter le son comme il est. Sans jugement. Rien à améliorer. Rien à devenir. Le silence devient son et retourne vers un silence plus profond. Chaque respiration est comme une sculpture en exécution. Et si tout ceci converge on peut pénétrer dans un espace rempli de paix et de joie, où tout se trouve à sa juste place.


It is all about awareness, making your breath audible. The pieces I play are part of the tradition of suizen (blowing zen). The difference with zazen (sitting meditation in silence) is that in suizen your breath is transformed into sound. That way you can hold on more easily to your awareness. It is blowing with full awareness of the sound in the here and now, free from all limiting beliefs and concepts about sound, music, harmony,...and even life. Blowing zen is not about technique, virtuosity, melody, rhythm,....these things will occur naturally if the awareness is right. It is not the intention for you to focus your attention on them. They are merely an additional achievement. That is the reason why the traditional Zen compositions alternate "pure" sounds with "impure" sounds (noise, windy,...). Acceptance of the sound as it is. No judgement. Nothing to improve. Nothing to become. Silence becomes sound and returns to an even more profound silence. Every breath is like a sculpture in progress. And then, when everything converges you can arrive in a limitless space where only joy and peace exist, where there is no duality and everything has its perfect place.

Marc Brisaer. Kyotakuplayer and teacher
Mogelijk gemaakt door Webnode
Maak een gratis website. Deze website werd gemaakt met Webnode. Maak jouw eigen website vandaag nog gratis! Begin